20. yüzyıl başlarında, sinemanın üzerine inşa edildiği yaklaşımlar bir çok teorisyenin söylemleriyle o güçlü ve yıkılmaz görüntüsünden yavaş yavaş sıyrılmaya başladı.  İzleyiciye oturduğu yerden sadece izleyerek yaşayabileceği başka bir hayat, gidebileceği bambaşka yerler, kendini özdeşleştirip intikam alabileceği, aşık olabileceği, zaferler kazanacağı, adamlar öldüreceği bir başrol oyuncusu vaat ederek; yaklaşık olarak iki saatliğine ruhumuzun gözlerimiz aracılığıyla […]

Devamını oku...